Τρίτη

ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Εργασία από την ομάδα ''Νεράιδες''


Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ

Εργασία από την ομάδα: ''Ωκεανοί''


ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Εργασία από την ομάδα :''Δελφίνια''

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΝΟΣ ΠΟΤΑΜΟΥ


Εργασία από την ομάδα : ''Θαλασσινά κορίτσια''


Τρίτη

''ΚΕΛΑΗΔΟΥΜΕ'' ΜΕ ΛΑΛΙΤΣΕΣ




Οι λαλίτσες είναι πήλινες σφηρίχτρες που γεμίζονται με νερό, γνωστές από πολύ παλιά στην Ελλάδα. Τα παιδιά τις μισογεμίζουν και μιμούνται ήχους πουλιών. Λέγονται επίσης και νεροσφηρίχτρες, αηδονάκια ή κούκοι. Το σχήμα του πήλινου αυτού δοχείου μοιάζει μερικές φορές με πουλί: έχει ένα μακρύ στόμιο για φύσημα, σαν ράμφος και ένα άκρο για να κρατιέται, σαν ουρά. Φυσώντας από την τρύπα του ράμφους κι ανοιγοκλείνοντας την τρύπα της ουράς, το νερό που βρίσκεται μέσα αναταράσσεται και παράγει ήχους που μοιάζουν πολύ με κελαηδίσματα πουλιών. Οι νεροσφυρίχτρες σήμερα σπανίζουν. Παλιότερα όμως ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών.

Σάββατο

ΒΡΕΣ ΤΟΥΣ ΥΓΡΟΤΟΠΟΥΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
(ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ)

ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΑΞΙΔΕΤΕΙ - Ο ΣΤΑΓΟΝΟΥΛΗΣ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ




Κάντε κλικ στην εικόνα για να ταξιδέψετε με το Σταγονούλη.

Παρασκευή


«Επίσης, από ζωή έβριθε η Λίμνη. Ψάρια και χέλια, βατράχια και νερόφιδα κατά μυριάδες στα νερά της! Νερόκοτες (κουκλικές, όπως τις λεν οι ντόπιοι), αγριόπαπιες, αγριόχηνες και άλλα πουλερικά, αγρίμια, αλεπούδες, κουνάβια, αγριόχοιροι, ακόμα και λύκοι που κατέβαιναν ως εκεί το χειμώνα, γέμιζαν τη Λίμνη ψίθυρα, κακαρίσματα, πιπίσματα, τσιρίγματα, ουρλιάσματα, σουσουρίσματα, μουρμούρες, κρότους γνωστούς και άγνωστους, που πολλαπλασιαζόντουσαν στα σιωπηλά νερά της, της έδιναν όψη μυστηριώδικη και φαντασμαγορική»
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ, Στα μυστικά του βάλτου

Τετάρτη

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ



Συμμετέχουμε κι εμείς!!!

Παγκόσμιο Έτος Συνεργασίας για το Νερό, 2013

 ΟΜΙΛΟΣ UNESCO ΣΕΡΡΩΝ(ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ)


Ο ΝΕΡΟΥΛΑΣ-Ο ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ


Ο ΝΕΡΟΥΛΑΣ !

 ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝΕ ΒΡΥΣΕΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΟ ΝΕΡΟ , ΜΟΝΟΝ ΚΑΝΕΝΑ ΠΗΓΑΔΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙ . ΕΤΣΙ ΚΑΘΕ ΠΡΩΪ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΑΛΑΤΑ , Ο ΝΕΡΟΥΛΑΣ ! , ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ , ΔΙΟΤΙ ΓΑΛΑ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΒΡΥΣΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ , ΠΟΥ ΤΟ ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΑΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΒΑΡΕΛΕΣ Ή ΜΕ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΑ ΒΑΡΕΛΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΦΟΡΤΩΝΑΝ ΣΤΟ ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙ !

 ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΧΕ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΓΑΙΔΑΡΟ ΤΟΥ ΔΥΟ ΒΑΡΕΛΑΚΙΑ ΔΕΜΕΝΑ Ή ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΕΝΑ-ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΒΕΡΕΛΙΑ ΜΕ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ Ή ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΟΥΔΟΥΝΑ ΤΟΥ , ΕΤΡΕΧΑΝ ΕΞΩ ΟΙ ΝΟΙΚΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ ΜΕ ΔΟΧΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ , ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ "ΠΗΓΑΔΑΚΙ" ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ !
 Ο ΠΙΟ ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΝΕΡΟΥΛΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ , ΗΤΑΝ Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΗΣ . ΒΕΒΑΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ , ΟΙ ΝΕΡΟΥΛΑΔΕΣ ΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΠΛΕΟΝ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ , ΘΑ ΤΙΣ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ , ΑΥΤΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΡΟΔΕΣ , ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΙΚΥΚΛΑ ΚΑΤΕΚΛΥΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1940 , ΙΣΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΑΚΟΜΑ !
Ο παγοπώλης, ένα επάγγελμα που χάθηκε.

Το επάγγελμα του παγοπώλη υπήρχε ως τη δεκαετία του 1960.
 Περνούσε από τις γειτονιές με το φορτηγό ή το τρίκυκλό 
του γεμάτο πάγο. Οι νοικοκυρές έβγαιναν για να πάρουν πάγο, 
ολόκληρη κολώνα ή μισή. Ο παγοπώλης φορούσε τα γάντια του
 για να μην παγώνουν τα χέρια του και με έναν γάντζο
έπιανε τον πάγο, τον έκοβε με τον κόφτη και τους τον έδινε. 
Αυτές τον έβαζαν στο ψυγείο εκείνης της εποχής 
(που το έλεγαν παγωνιέρα). Εκεί διατηρούσαν τα τρόφιμά τους
 και είχαν και δροσερό νερό. Σήμερα δεν υπάρχει παγοπώλης 
γιατί όλοι έχουμε ηλεκτρικά ψυγεία στα οποία διατηρούμε
 τα τρόφιμά μας, έχουμε κρύο νερό και παγάκια.
O παγοπώλης της Ερμού
Στίχοι: Θοδωρής Γκόνης
Μουσική: Πέτρος Ταμπούρης
Πρώτη εκτέλεση: Πέτρος Ταμπούρης
Ο παγοπώλης της Ερμού
Μες στις δροσιές του ουρανού
Πικρά χαμογελάει
Το γάντζο και το δίχτυ του
στην πλάτη κουβαλάει.
Ο παγοπώλης της Ερμού
Στην κορυφή του Υμηττού
Κερνάει λεμονάδα
Κάτω η Αθήνα καίγεται
Πίσσα και καμινάδ



Τρίτη


Το ραγισμένο δοχείο (Κινέζικος μύθος)

Πριν πολλά χρόνια, σε μια επαρχία κάπου
στην Κίνα, ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία
κουβαλούσε καθημερινά νερό απο ένα μακρυνό
ρυάκι με δυό μεγάλα δοχεία περάσμενα σε ένα
μακρύ ξύλινο κοντάρι το οποίο στήριζε στους
ώμους της.




Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα
όλη την ποσότητα νερού που μπορούσε να χωρέσει.


Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς
διαδρομής, από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε με τη
στάθμη του νερού εώς τη μέση.Έτσι για δύο ολόκληρα
χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο
ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.




Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που
εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον
οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν
δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά
απο αυτά που έπρεπε κι ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.


Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή
και αποφάσισε να μιλήσει στην ηλικιωμένη γυναίκα.




"Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου
ζητήσω συγγνώμη!" 
"Μα γιατί;" ρώτησε η γριά. "Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;"



"Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω
της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!"




Η γυναίκα χαμογέλασε: 
"Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι
υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη
μεριά του άλλου δοχείου; Πρόσεξα την ατέλειά σου και την
εκμεταλλεύτηκα." "Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και
εσύ τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και τα
τοποθετώ το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχα
τόση ομορφιά να στολίζει το σπιτικό μου!"

Δευτέρα

ΤΟ ΝΕΡΟ - ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΕΘΙΜΑ-ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

Το νερό στη θρησκεία
 Από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του στη γη, ο άνθρωπος κατάλαβε τι σημασία που είχε το νερό για τη ζωή τη δική του αλλά και των άλλων πλασμάτων της. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο το νερό είχε σημαντικό ρόλο σε όλες τις θρησκείες. Για τον ίδιο λόγο οι άνθρωποι έπλασαν πολλούς μύθους και παραδόσεις για το νερό... Το νερό στο Χριστιανισμό: Το καθαρό και διάφανο νερό συνδέθηκε στενά με τη λατρεία του χριστιανισμού. Είναι ο αγιασμός που φυλάμε δίπλα στο εικονοστάσι. Με αυτό μας ραντίζει ο ιερέας στην αρχή κάθε μήνα, στην αρχή της σχολικής χρονιάς και σε κάθε καινούριο ξεκίνημα στη ζωή μας. Ακόμα είναι το νερό του Ιορδάνη, όπου βαπτίστηκε ο Χριστός από τον Ιωάννη το Βαπτιστή, αλλά και το νερό της κολυμπήθρας, που ξεπλένει κάθε νέο χριστιανό από το προπατορικό αμάρτημα. Λατρευτικές εκδηλώσεις όπου χρησιμοποιείται το νερό στην Εκκλησία Στο Χριστιανισμό: Στην ορθόδοξη εκκλησία , στη γιορτή των Φώτων, το νερό παίζει τον πρωταρχικό ρόλο στην τελετή αγιασμού των υδάτων που γίνεται σε όλους τους ναούς. Επίσης μετά την ταφή του νεκρού, όσοι παρευρίσκονται πλένουν τα χέρια τους σε ένδειξη εξαγνισμού. Στον Ισλαμισμό: Οι μουσουλμάνοι προσεύχονται 5 φορές την ημέρα στραμμένοι προς τη Μέκκα. Πριν από κάθε προσευχή, πλένουν τα χέρια, τα πόδια, τα αυτιά και το στόμα τους και βγάζουν τα παπούτσια τους πριν μπουν στο τζαμί για προσευχή. Στον Ινδουισμό: Οι ινδουιστές θεωρούν τα νερά του Γάγγη ιερά και μπαίνουν σε αυτά για να θεραπευτούν. Στις όχθες του υπάρχουν ιερές πόλεις όπου οι πιστοί πάνε να προσκυνήσουν. Οι προσκυνητές χύνουν επίσης νερό μέσα στο Γάγγη ως προσφορά στους θεούς τους. Οι ινδουιστές το μήνα Φεβρουάριο ή Μάρτιο γιορτάζουν την επιστροφή της άνοιξης. Τότε βγαίνουν στους δρόμους, ανάβουν φωτιές και ραντίζουν ο ένας τον άλλο με σκόνες ή χρωματισμένο νερό.
ΕΘΙΜΑ
 «Το έθιμο της Μπαρμπαρούσας». Στο Πέτα της Άρτας, τους καλοκαιρινούς μήνες που δεν έβρεχε και η ξηρασία κρατούσε μέχρι το Νοέμβριο, κινδύνευαν να καταστραφούν οι σοδειές και τα δέντρα. Γι’ αυτό οι άνθρωποι σκαρφίζονταν αυτό το αστείο έθιμο για να συγκινήσουν το Θεό να στείλει βροχή. Ένας άνθρωπος ντυνόταν με πρασινάδες από ψάθες, φτέρες, μυρτιές και ότι άλλο διαθέτει η φύση. Μετά τον έδεναν με ένα σχοινί και τον γύριζαν στις γειτονιές του χωριού. Οι χωριανοί τον ακολουθούσαν με κανάτια νερό, τα οποία κατά διαστήματα άδειαζαν επάνω του. Το ίδιο έκαναν και οι νοικοκυρές όταν περνούσε έξω από τα σπίτια τους. Το νερό που έριχναν πάνω στις φτέρες της «Μπαρμπαρούσας» (έτσι ονόμαζαν το μασκαρεμένο άνθρωπο) συμβόλιζε το νερό της βροχής που θα έπεφτε για να ποτίσει τα δέντρα και τις καλλιέργειες των κατοίκων. Κάποιοι, αντί για νερό πετούσαν χρήματα και η «Μπαρμπαρούσα» πήδαγε ψηλά σαν αρκούδα και τα ‘πιανε. Μερικοί γελούσαν με αυτό το θέαμα αλλά «αυτός» πίστευε πως έκανε έργο σωτήριο. Καθώς γύριζαν τα στενά δρομάκια του χωριού τραγουδούσαν κι ένα ποιηματάκι: «Μπαρμπαρούσα περπατεί το Θεό παρακαλεί για να ρίξει μια βροχή μια βροχή καλή καλή για να γίνουνε τα στάρια να γεννήσουνε τ’ αμπάρια»
Το έθιμο της «Πιπεριάς» Το έθιμο της «Πιπεριάς» τηρούνταν στην Κύμη της Εύβοιας και γινόταν το καλοκαίρι, για να βρέξει και να ποτιστούν τα διψασμένα καλαμπόκια. Το πρωί, πριν σκάσει ο ήλιος, ντύνουν μια γυναίκα του χωριού «Πιπεριά» , δηλαδή την τυλίγουν με ανθισμένη αγριάμπελη. Μετά , δένουν στη μέση της ένα μακρύ κόκκινο ζωνάρι. Στην άκρη του ζωναριού δένουν ένα μεγάλο κουδούνι προβατίνας, το οποίο ακούγεται καθώς η γυναίκα περπατάει. Στο μεταξύ έχουν μαζευτεί όλοι οι χωριανοί, άντρες, γυναίκες και παιδιά γύρω της. Ο γεροντότερος του χωριού φέρνει μια μεγάλη λεκάνη με νερό και πρώτος παίρνει νερό με τη χούφτα του και καταβρέχει τη γυναίκα που είναι ντυμένη «πιπεριά». Στη συνέχεια, κάνουν όλοι το ίδιο, ενώ η «πιπεριά» κάνει υποκλίσεις σε εκείνον που την καταβρέχει. Όλοι μαζί τραγουδούν: Πιπεριά γλυκιά ρουδιά γλήγουρα στουν Αϊ-Λια Κι Αϊ-Λιας στον ουρανό, για να ρίξ’ Θεός νερό. Για τα στάρια, για τα κθάρια, για τα φτωχού τα παρασπότια. Ύστερα περνούν όλοι μαζί από όλα τα σπίτια του χωριού. Λένε πως πολλές φορές μετά το γύρισμα της «Πιπεριάς» βρέχει!
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Το αίμα νερό δε γίνεται. Σιγανό ποτάμι να φοβάσαι. Στην αναβροχιά, καλό είν΄ και το χαλάζι. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σε κείνον το ζευγά που ΄χει πολλά σπαρμένα. Το ποτάμι κοιμάται, ο όχτρος δεν κοιμάται.
 ΠΗΓΗ:http://micro-kosmos.uoa.gr/ 

Τετάρτη


Το ταξίδι ενός ποταμού
piges.JPG
ΑΦΕΤΗΡΙΑ: Το ταξίδι ξεινάει από τις πηγές. Οι πηγές είναι το μέρος του ποταμού που βρίσκεται ψηλά στα βουνά, όπου υπάρχουν μεγάλες ποσότητες χιονιού και νερού.
kyriws_roi.JPG
ΠΟΡΕΙΑ: Η κυρίως ροή είναι το μεγαλύτερο μέρος του ποταμού, που ξεκινά από τις πηγές και φθάνει μέχρι τη θάλασσα. Κατά μήκος του τμήματος αυτού πολλοί παραπόταμοι ενώνονται με αυτό και έτσι αυξάνεται η ποσότητα νερού που μεταφέρει το ποτάμι.
ekvoles.jpg
ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ: Οι εκβολές είναι το τμήμα του ποταμού που καταλήγει στη θάλασσα και συνήθως χωρίζεται σε πολλά μικρότερα τμήματα σχηματίζοντας έναΔέλτα.

Νερό και ενέργεια
Τα νερά των ποταμών ο άνθρωπος τα αξιοποιεί προς όφελός του με διάφορους τρόπους από πολύ παλιά. Κάποιοι από αυτούς είναι η ύδρευση των κατοικημένων περιοχών, η άρδευση των καλλιεργούμενων εκτάσεων, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια με τη βοήθεια των υδροηλεκτρικών φραγμάτων. Παλαιότερα χρησιμοποιούσαν τη δύναμη της ροής ενός ποταμού κατασκευάζοντας νερόμυλους στην όχθη του. Ακόμη, πολλοί μεγάλοι ποταμοί αποτελούν από τα αρχαία χρόνια σημαντικές υδάτινες οδούς για την μετακίνηση ανθρώπων, εμπορευμάτων και ιδεών.
waterwheel.gif
Νερόμυλος

Δευτέρα


Είμαι το Νερό, Είμαι Πηγή ζωής
Είμαι Παντού
Γεια σας. Να σας συστηθώ. Είμαι το Νερό. Είμαι το γάργαρο νερό που κυλάει στα ποτάμια. Είμαι το νερό της βροχής που δροσίζει τα χωράφια και τους ανθρώπους. Είμαι το νερό της λίμνης που δίνει ζωή στις πέστροφες και τους γουλιανούς. Είμαι το νερό της θάλασσας, το απέραντο πέλαγος. Είμαι ο Ωκεανός, έχω στην αγκαλιά μου δελφίνια, φώκιες και ψάρια. Είμαι ο ωκεανός που αρμενίζω καράβια και ταξιδεμένους ναυτικούς. Είμαι το γάργαρο νερό της βρύσης που σας δροσίζει. Είμαι το νερό που κολυμπάτε και χαίρεστε τα καλοκαίρια σας. Είμαι πηγή ζωής. Αγαπώ όλα τα πλάσματα της φύσης, τα φυτά, τα δέντρα, τα ζώα και τους ανθρώπους. Τους δίνω τα ωφέλιμα συστατικά μου για να ζουν και να μεγαλώνουν με υγεία. Είμαι το νερό της πηγής, το νάμα, το νερό που θεραπεύει το κουρασμένο σώμα. Είμαι το ευλογημένο νερό που καθαρίζει τη ψυχή του ανθρώπου, είμαι το νερό της βάφτισης. Είμαι το ποτάμι, η λίμνη, η θάλασσα, η βροχή, είμαι το ΝΕΡΟ!
Δε σταματώ στιγμή
Γεννιέμαι ολημερίς.  Όλο σε κίνηση βρίσκομαι. Από την επιφάνεια της γης πάω μέχρι την ατμόσφαιρα και ύστερα γυρνάω πάλι πίσω. 
Από τη θάλασσα, τις λίμνες και τα ποτάμια εξατμίζομαι. Γίνομαι μικρές-μικρές σταγόνες και ύστερα γίνομαι ατμός. Με τη βοήθεια της θερμοκρασίας του αέρα και του ανέμου, ανεβαίνω ψηλά και γίνομαι σύννεφο.
 
Σκαρφαλώνω στα βουνά  κι  αφήνω τη βροχή μου να δροσίζει τα δάση, τα χωράφια και τους ανθρώπους. Γίνομαι χαλάζι και χιόνι. Φθάνω ως το έδαφος και γλιστράω βαθιά στο χώμα και γίνομαι υπόγειο νερό. Τρέφω τις ρίζες  των φυτών που με ρουφούν με λαχτάρα και πλουτίζω τη γη με νερό. Γίνομαι λίμνες και ποτάμια.
 
Γεννιέμαι ολημερίς. ¨Όλο σε κίνηση βρίσκομαι. Ανεβαίνω ως την ατμόσφαιρα και πάλι κατεβαίνω κάτω στη γη. Σε τούτη την κίνηση έχω παρέα τα φυτά που με αγαπούν  και με προσέχουν. Τα φυτά δίνουν υγρασία στον αέρα, δίνουν τις μικρές υγρές σταγόνες τους.

Ξέρετε ότι κάθε ένα κιλό φυτά δίνει χίλια κιλά νερό;


Θαυμαστή η φύση, Με γεννούν τα πλάσματά της κι ύστερα εγώ τα τρέφω.Είμαι το νερό κι όλο σε κίνηση βρίσκομαι.Έρχομαι στα σπίτια σας!

Γίνομαι σύννεφο κι ανεβαίνω ψηλά. Ύστερα ανοίγω την αγκαλιά μου και γίνομαι βροχή. Ευλογημένη βροχή. Στις πόλεις και τα χωριά γλιστράω και πέφτω στις δεξαμενές και τα φράγματα που κατασκεύασαν οι άνθρωποι για να με μαζεύουν. Μέσα στις δεξαμενές καθαρίζομαι και απολυμαίνομαι. Διώχνω από πάνω μου τις ξένες ουσίες. Ύστερα γλιστρώ στους σωλήνες που τοποθέτησαν οι άνθρωποι και φτάνω ως τα σπίτια σας. Γίνομαι τρεχούμενο νερό. Γίνομαι νερό της βρύσης που σας δροσίζει και σας καθαρίζει. Τώρα έρχομαι εγώ στα σπίτια σας. Οι άνθρωποι αναπτύχθηκαν. Η τεχνολογία κατάφερε να με φέρει κοντά σας, μέσα στα σπίτια σας. Τα παλιά τα χρόνια έρχονταν οι άνθρωποι στις πηγές μου, να γεμίσουν τις στάμνες τους τις ανάγκες τους. Παλιότερα υπήρχαν ακόμα και οι νερουλάδες που μοίραζαν νερό στα σπίτια. Σήμερα η τεχνολογία μας βοηθά και μας ευκολύνει. Η βρύση στα σπίτια μας είναι γεμάτη από νερό. Όμως για να μπορώ πάντα να σας δροσίζω και μην στρέψω ποτέ,  πρέπει και εσείς να με βοηθήσετε. Να μη με σπαταλάτε  άδικα, να μην αφήνετε τη βρύση να τρέχει άσκοπα. Να πείτε στους γονείς σας να ελέγχουν τους σωλήνες μήπως έχουν διαρροή, να μη φεύγω από καμιά χαραμάδα. Μπορείτε να με βοηθήσετε για να είμαι πάντα κοντά σας. Να μην αποχωριστούμε ποτέ.

Μη με δηλητηριάζετε!

Οι ανθρώπινες δραστηριότητες,  όταν Δε γίνονται με προσοχή, μπορούν να με βλάψουν. Να προκαλέσουν τη ρύπανσή μου. Είναι πολλές οι αιτίες που μπορούν να με βλάψουν.
Είναι τα διάφορα βακτηρίδια, κάτι μικρούτσικοι οργανισμοί που όταν βρεθούν στις λίμνες και τα ποτάμια μου, παίρνουν το οξυγόνο για τα ψάρια μου και αυτά αρρωσταίνουν και πεθαίνουν και πεθαίνουν. Αυτά τα βακτηρίδια βρίσκονται μέσα στα απόνερα από τα σπίτια και τις βιομηχανίες. Είναι και διάφορες ουσίες που βγαίνουν από τα αυτοκίνητα και από τις καμινάδες των εργοστασίων, που με βλάπτουν. Αυτά ανεβαίνουν ως την ατμόσφαιρα και όταν γίνομαι βροχή τα παρασέρνω μαζί μου ως το χώμα και από κει στα υπόγεια τα νερά μου. Άθελά μου δηλαδή, δηλητηριάζομαι. Έχετε ακούσει για την όξινη βροχή; Ε! Αυτή είναι που κουβαλάει μαζί με το νερό τη βροχής τις βλαβερές ουσίες που κάνουν κακό στα υπόγεια νερά μου, τις θάλασσες, τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους. Αυτή η βροχή βλάπτει και τα μνημεία μας. Έτσι όξινη που είναι η βροχή αυτή λιώνει ακόμα και τα μάρμαρα, Είναι σπουδαίο μια χώρα να προσέχει τον πολιτισμό της.Εκτός από αυτές τις ουσίες είναι κι άλλες που με βλάπτουν. Ας πούμε και για τα λιπάσματα και τα διάφορα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη φροντίδα των φυτών, είναι χρήσιμα. Όταν όμως χρησιμοποιούνται σε μεγάλες ποσότητες με βλάπτουν. Μέσα από το χώμα ταξιδεύουν ως τα υπόγεια νερά μου αλλά και με τη βροχή. Παρασέρνονται σε λίμνες και ποτάμια. Αυτές οι ουσίες βοηθούν τα φύκια μέσα στη θάλασσα, να αυξηθούν και εκείνα χρησιμοποιούν το οξυγόνο μου και έτσι δε μένει για τα ψάρια μου που κινδυνεύουν.

Είμαι χρήσιμο. Γεννήθηκα για να σας προσφέρω υγεία και ζωή. Με λένε πηγή ζωής γι αυτό πρέπει να με βοηθήσετε να μη μολύνομαι άλλο πια.
Και εσείς μπορείτε να κάνετε κάτι.
Οι πηγές και τα ποτάμια μου ήταν στα αρχαία χρόνια ιεροί τόποι. Σε κάθε πηγή κατοικούσε μια Νύμφη. Οι  υγρότοποι και οι εύφοροι κάμποι ήταν οι εξοχές της θεάς Άρτεμης. Οι άνθρωποι πάντα μ’ αγαπούσαν γιατί τους δίνω ζωή. Είμαι πηγή ζωής και πρέπει να είμαι καθαρό, κρυστάλλινο Σα νερό, μα τι λεω αφού εγώ είμαι το νερό! Εσείς τα παιδιά μπορείτε να κάνετε πολλά για μένα. Πρώτα απ’ όλα να με χρησιμοποιείτε με προσοχή. Να μην αφήνετε τη βρύση να τρέχει άσκοπα, για να μη πούμε τι ΝΕΡΟ ΝΕΡΑΚΙ.Μπορείτε να απαιτήσετε από τους μεγάλους, να καθαρίζουν τα απόνερα από τα εργοστάσια και τα σπίτια μας, προτού φτάσουν στη θάλασσα και τα ποτάμια. Μπορείτε να απαιτήσετε από τις βιομηχανίες να καθαρίζουν τα βλαβερά τους αέρια που με αρρωσταίνουν. 

Εσείς τα παιδιά μπορείτε να κάνετε πολλά για μένα και για όλη τη φύση. Αφήστε τη φαντασία σας να σκεφτεί τον τρόπο και εγώ σας υπόσχομαι ατέλειωτα ταξίδια και παιγνίδια.

Γεια σας! Να μη χαθούμε!
www.rhodes.aegean.g